Polskie Forum Użytkowników Debiana

Ludzie są dziwni, zamiast korzystać z dobrych rzeczy korzystają z popularnych? Tak było jest i chyba będzie.

Wiadomo, że systemy plików fat16/32, ntfs itp. nie są zbyt odpowiednim wyborem do codziennej pracy na komputerze (tak wynika z mojego doświadczenia), jednak często są wyborem koniecznym i jedynym, bo sąsiad, i w pracy z takich korzystają itp.

Problem spotyka użytkowników systemów uniksowych, kiedy korzystając z nośników przenośnych USB, wymieniają się różnymi danymi z użytkownikami jedynego słusznego systemu lub sami, ze względów różnych muszą z niego również korzystać.

Przy intensywnym korzystaniu z nośnika przenośnego USB (pendrive), zapis-odczyt, z systemem plików fat/16/32, ntfs (nie ma to większego znaczenia), między Linuksem, a jedynym słusznym systemem, z niewiadomego powodu (dla mnie), nośnik taki po pewnym czasie, odmawia współpracy z Linuksem. System Windows widzi go normalnie i nie znajduje błędów. Próby naprawy z poziomu Linuksa mogą zakończyć się uszkodzeniem nośnika. Na jakiś czas, pomaga ponowny format nośnika (kłopotliwe rozwiązanie).

Microsoft, chyba widząc problem niedoskonałości swoich systemów plików (nigdzie się do tego nie przyznali, zbyt otwarcie), opracował system plików exfat (też niezbyt doskonały). Zapewne wynikało to z rozwoju i powszechności pamięci przenośnych flash, czy telefonów (smartfonów), które czytają systemy plików microsoftu, a linuksowych natywnie nie. Powody powstania systemu plików exfat są dla mnie, jako użytkownika, niezbyt istotne. W 2013 roku firma Samsung opublikowała na licencji GPL sterownik obsługi systemu plików exfat dla Linuksa. I okazuje się, że dzięki temu zaczęło to działać.

Wykorzystuję już, od ponad dwóch lat pendrive z systemem plików exfat i nie spotkała mnie (jak dotąd) przykra niespodzianka w postaci braku dostępu do nośnika, kiedy pod ręką nie było dostępu do komputera z jedynym słusznym systemem, a Linux nie potrafił go zamontować.

Do utworzenia systemu plików exfat, na nośniku USB, możemy wykorzystać program gparted, domyślnie dostępny w repozytorium Debiana. Można też, wykorzystać jakąś narzędziową dystrybucję Linuksa.

Polecam systemrescue:

https://www.system-rescue.org/Download/
https://www.system-rescue.org/System-tools/
https://www.system-rescue.org/disk-part ... ing-tools/

Nowe systemy Microsoftu też tworzą system plików exfat.

Literatura:

exfat
https://pl.wikipedia.org/wiki/ExFAT

Pamięć USB
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pami%C4%99%C4%87_USB

Pamięć SD
https://pl.wikipedia.org/wiki/Secure_Digital

No fajnie, to sformatuj kartę pamięci w exfat i włóż do aparatu fotograficznego, rejestratora w samochodzie czy jakiegokolwiek urządzenia niebędącego komupterem osobistym. A potem pozwól urządzeniu sformatować ją do fat32

Masz rację, tylko nie musisz formatować nośnika w urządzeniu. Kup obecnie pamięć SD z systemem plików fat32?

Dodane:
U mnie urządzenie formatujące nośnik zewnętrzny, jako: fat16, czyta: exfat. Dość stary telefon Nokii.

Tu nie chodzi o urządzenia z jakimś wbudowanym systemem, tylko o przenoszenie danych między Linuksem i Windowsem (i odwrotnie), na nośniku typu: pendrive.

A to racja, ja na to zawsze kląłem, bo NTFS potrafił strzelić focha o byle co i zamontować się jako RO a FAT-alny system plików ma ograniczenie rozmiarowe. I był to problem niemały póki nie dorosłem do NAS-a w domu

Czy fat32 nie ma ograniczenia wielkości partycji 2GB? a aktualne pendrive mają pojemność o wiele większą. Pozostaje tylko NTFS jako system do przenoszenia danych

Yampress pisze: ↑14 maja 2024, 20:57 Pozostaje tylko NTFS jako system do przenoszenia danych

Właśnie nie! Ntfs potrafi dobić pendrive.

Dlatego należy używać exfat, jest lepiej przystosowany do nowych typów nośników i nie posiada ograniczeń, które wprowadza ntfs.

Yampress pisze: ↑14 maja 2024, 20:57 Czy fat32 nie ma ograniczenia wielkości partycji 2GB? a aktualne pendrive mają pojemność o wiele większą. Pozostaje tylko NTFS jako system do przenoszenia danych

Do 2 TB a rozmiar pliku do 4 GB, czyli większe ISO czy film już nie wejdzie.