Konfiguracja X.Orga
W obecnej wersji xorg nie wymaga już tak szczegółowej konfiguracji. Wszystkie parametry dotyczące rodzaju karty graficznej, odświeżania, obsługiwanych rozdzielczości są wykrywane automatycznie i nie trzeba ich dopisywać do /etc/X11/xorg.conf.
Jeżeli jednak automatyczne wykrywanie nie działa (nie umożliwia uruchomienia trybu graficznego - dość rzadka sytuacja), można je tam dopisać tak jak to było w poprzednich wersjach xorg.conf - wówczas obowiązują tylko parametry umieszczone w pliku.
giaur
Obecnie polecenie nie generuje pliku /etc/X11/xorg,conf. Praktycznie plik /etc/X11/xorg,conf. nie jest potrzebny do działania środowiska graficznego i kontroli jego ustawień. Domyślnie w nowych instalacjach go nie ma.
Funkcje związane z dotychczasowymi ustawieniami urządzeń przejął hal i evdev. Są sytuacje kiedy poradnik dotyczący zawartości pliku xorg.conf może się przydać. Niektóre sterowniki kart graficznych wymagają tego pliku i można korzystać z ręcznie utworzonego pliku xorg.conf. Wyłączając korzystanie z automatyki jaką proponują hal i evdev.
W niektórych wypadkach możemy wygenerować część pliku xorg.conf dopisując resztę parametrów ręcznie:
Klik ->
X -configure
Pomocny też bywa skrypt do instalacji sterowników kart graficznych: ->
sgfxi
(należy wcześniej zapoznać się z dokumentacją)[/b][/size]
fnmirk
Przedstawiam tutaj proces konfiguracji xorga. Dołączyłem tutaj również foty z tejże konfiguracji.
1)
Tu jesteśmy pytani czy konfigurator ma spróbować automatycznie wykryć naszą kartę graficzną. Odpowiadamy tak.
2)
Jeżeli konfigurator wykrył naszą kartę, to tutaj będziemy musieli tylko to potwierdzić. W przeciwnym razie będziemy musieli ręcznie wybrać sterowniki do chipsetu naszej karty graficznej. Najczęściej jest to
ati i
nv. W innych wypadkach należy znaleźć instrukcję/gwarancję od karty graficznej, znaleźć producenta i wybrać. W przypadku kiedy nie mamy żadnych informacji o karcie graficznej należy wybrać
VESA.
3)
Tutaj po po prostu wpisujemy nazwę naszej karty, jeśli już jest po prostu potwierdzamy.
4)
Tutaj wpisujemy port/slot pod jaki jest podpięta nasza karta. Port/slot powinien być wpisany domyślnie i wtedy tylko potwierdzamy. Jeśli nie jest wpisany domyślnie możemy sprawdzić jaki to port, pod innym systemem, jaki mamy aktualnie zainstalowany (w opcjach karty/sterowników).
5)
Zazwyczaj xorg wykrywa ilość pamięci RAM Twojej karty automatycznie. Więc te pole możemy pozostawić puste i przejść dalej, jeśli jednak okaże się że mamy z tym problemy, to należy wpisać ilość posiadanej pamięci w kiB (1 MiB = 1024 kB).
6)
Tu jesteśmy pytani o to czy serwer X ma się bezpośrednio komunikować ze sprzętem, czy niektóre operacje ma wykonywać poprzez jądro. Czasami przy zezwoleniu na użycie sterownika bufora ramki jądra, serwer X powoduje problemy, tak więc radzę wyłączyć tą opcję i przejść dalej.
7)
Tutaj odpowiadamy tak. Pytanie dotyczy tego czy konfigurator ma spróbować automatycznie wykryć układ klawiatury, jeśli wykryje potem musimy tylko go potwierdzić. Jeśli nie wykryje, będziemy musieli go wpisać ręcznie.
8)
Tutaj potwierdzamy automatycznie wykryty układ klawiatury. Jeśli nie został wykryty, to wpisujemy ręcznie. Jeżeli chcesz mieć polski układ wpisujesz
pl.
9)
Tutaj domyślnie powinno być wpisane
xorg. Jeśli nie jest, to po prostu wpisujemy
xorg i przechodzimy dalej.
10)
Tutaj musimy podać swój model klawiatury. Jeżeli Twoja klawiatura posiada znaczek Windowsa pomiędzy Ctrl a Alt, powinieneś wpisać domyślne
pc105. Jeśli takiego przycisku nie masz wpisujesz
pc101.
11)
Te okno pozostawiamy puste, chyba że wiemy że musimy tu coś wpisać.
12)
Zostawiamy puste, chyba, że wiesz co masz wpisać.
13)
Tutaj wybieramy pod jaki port mamy podłączoną myszkę. Tutaj masz kilka możliwości:
/dev/input/mice (mysz USB)
/dev/psaux (mysz PS/2)
/dev/ttys0 (mysz szeregowa na COM1)
Wybierz port zgodnie z powyższymi zakresami.
14)
Jeżeli masz pomiędzy przyciskami "kółeczko" to wybierasz
ImPS/2. Jeżeli posiadasz mysz Microsoft Explorer, to powinieneś wybrać
ExplorerPS/2.
15)
Tutaj wybieramy czy chcemy mieć emulacje trzeciego przycisku myszki (np. przydatne jeśli nasza mysz ma tylko 2 przyciski). Jeśli odpowiemy
tak to przy równoczesnym naciśnięciu prawego i lewego klawisza, będzie emulowało środkowy przycisk. Jeżeli posiadasz środkowy przycisk to wybierz
No.
16)
Tutaj wybieramy jakie moduły mają być domyślnie ładowane z serwerem X. Domyślne wartości powinny być odpowiednie dla każdego, więc możemy je zatwierdzić. Jeśli jednak czujesz głębszą potrzebę dodania jakiś modułów lub wyłączenia któryś (i wiesz co robisz) to możesz pozmieniać co uważasz za stosowne.
17)
Tuta wybieramy Tak i przechodzimy dalej.
18)
Tutaj zostajemy zapytani czy konfigurator ma automatycznie spróbować wykryć ustawienia Twojego monitora. Jeżeli posiadasz jakiś 10-15 letni monitor to wybierz
No. Jeżeli jest przeciwnie to wybierz
Yes. Jeśli wykrycie się powiedzie, to potem będziemy musieli tylko potwierdzić ustawienia w kolejnych oknach.
19)
Tutaj wpisujemy nazwę naszego monitora, lub potwierdzamy tą automatycznie wykrytą.
20)
Tutaj wybieramy (spacją) jakie rozdzielczości obsługuje nasz monitor. Największa wybrana rozdzielczość stanie sie rozdzielczością domyślną.
21)
Tutaj wybieramy czy mamy odpowiadać tylko na ogólne pytanie (
Simple) czy na wszystkie (
Advanced). Proponuje wybrać opcję
Advanced i przejść dalej.
22)
Tutaj wpisujmy poziomy zakres odświeżania naszego monitora. Automatyczne wykrycie parametrów monitora (4 pytania wcześniej) powinno go wykryć, a teraz wystarczy tylko go potwierdzić. Jeśli jednak nie został wykryty, to o ile nie znasz tych wartości, musisz się dowiedzieć jakie one są. Często z tyłu monitora można znaleźć naklejkę z parametrami monitora, albo zaglądnąć do instrukcji dołączonej razem z monitorem, lub zajrzeć na stronę producenta.
23)
Jak wyżej tyko że tu wpisujemy zakres pionowy odświeżania naszego monitora.
24)
Tutaj dajemy tak i przechodzimy dalej, chyba że wiemy co robimy.
25)
Głębia kolorów. Prawie zawsze powinieneś wybrać 24 bity. Jeśli jednak masz starą kartę i zależy Ci na szybkości oraz na nie spaleniu się za słabej karty to wybierz mniejszą wartość np. 16 bity.
To już koniec konfiguracji xorga. Aby przejść jeszcze raz przez ten proces wystarczy, że w konsoli jako root wpiszesz:
Możesz także własnoręcznie zmienić plik
/etc/X11/xorg.conf. Więcej o tym znajduje się tutaj: